آنالیز پوست:

پوست متشکّل از سه لایهٔ اصلی است
روپوست (اپیدرم) که لایهٔ نازک‌تر خارجی است.
درم که لایه ضخیم‌تر داخلی است.
هیپودرم که پوست را به بافت‌های ماهیچه‌ای متصل می‌کند
روپوست لایه‌های ضخیمی از سلول‌های مسطح است.

پوست با دارا بودن سطح متوسطی حدود ۲ متر مربع (۲٫۵ یارد مربع)، یکی از بزرگ‌ترین اعضا بدن است. پوست یک سد محافظتی بین محیط جهان اطراف با عضلات، اعضای درونی و رگ‌های خونی و اعصاب بدن تشکیل می‌دهد. مو و ناخن‌ها از پوست منشأ گرفته و یک حفاظت اضافی ایجاد می‌کنند. ظاهر پوست به‌طور گسترده‌ای تغییر می‌کند؛ که این تغییر نه تنها به دلیل عواملی همچون افزایش سن بوده، بلکه، نمایش دهنده نوسانات هیجانی و سلامت عمومی نیز است.

پوست یک عضو زنده است هرچند فوقانی‌ترین لایه آن لایه‌شاخی (اِستراتوم کورنِئوم) و روپوست (اپیدرم) بوده که سطح پوست را تشکیل می‌دهند و متشکل از یاخته‌های زنده و مرده هستند و در هر فرد حدود ۳۰ هزار عدد از این یاخته‌ها در هر دقیقه ریزش می‌کنند. باوجوداین، یاخته‌های زنده پوست دائماً در قسمت زیری‌تر روپوست تولید شده تا جایگزین این یاخته‌ها گردند. در زیر روپوست، درم قرار گرفته که حاوی عروق خونی، پایانه‌های عصبی و غدد است. لایه‌ای از چربی در زیر درم قرار می‌گیرد و به عنوان یک عایق، ضربه گیر و منبع انرژی عمل می‌کند.

بدن هر انسان در مدت زمان یک زندگی ۷۰ ساله، متوسط حدود ۴۶/۵ کیلوگرم پوست دور می‌ریزد و هر ماه تمام پوست هر فرد عوض شده و نو می‌شود.